Geen gehoor.

Sommige dingen gaan goed samen: blokje kaas en plakje worst, koud bier en warm weer, koffie en chocola.

Sommige dingen gaan minder goed samen: koffie en worst, bier en chocola of zwetende kaas en warm weer.

En sommige dingen gaan gewoon niet samen. Bijvoorbeeld concentratie en afleiding.

‘There's nothing to writing. All you do is sit down at a typewriter and open a vein’, pochte veelschrijver Ernest Hemmingway.

Was het maar zo eenvoudig.

Schrijven – en vertalen net zo – vraagt opperste concentratie.

Soms is het zoals wanneer dat ene woord op het puntje van je tong ligt, maar dan urenlang.

Soms zit je in de flow en gaat het als vanzelf.

Totdat iets je afleidt en POEF weg: ideeën, woorden, alles.

Een paar feiten:

Afleiding zorgt dat je een minuut lang 10 IQ-punten dommer bent.

Het kan wel 15 minuten of langer duren om je weer volledig te focussen.

En je maakt gemiddeld 20 procent meer fouten.

Als een collega naast je in gesprek is, daalt jouw productiviteit met zo’n 60 procent.

Afleiding is dus wel het laatste wat je kunt gebruiken als je een ingewikkelde tekst moet schrijven, redigeren of vertalen.

Daarom staat bij ons op kantoor iedere telefoon op stil.

Want er is altijd wel iemand geconcentreerd bezig.

Terugbellen? Liever niet.

Terugbellen betekent: compleet omschakelen van wat je aan het doen bent, naar een ruimte gaan waar niemand last van je heeft, gesprek voeren, terug naar je beeldscherm, aantekeningen van gesprek maken, focus proberen terug te vinden.

Een telefoontje van 5 minuten kost je zo een half uur aan concentratie.

Dus als je ons belt, en je krijgt geen gehoor, weet je nu waarom.

En dat je het beste een mail kunt sturen.

Vooruit: of een appje.

Je krijgt altijd snel antwoord. Want schrijven is ons vak.